He jij daar, die zo vol gas gaat! Alles uit de kast haalt maar net niet het resultaat haalt dat je voor ogen had?
Voel je soms ook alsof je terug wordt getrokken door iets? Je wilt wel maar net als je gaat is er iets dat je tegenhoudt? Alsof je ene voet op het gaspedaal staat maar je andere voet op de rem.
Of alsof je vooruit wilt maar ineens een gevoel hebt alsof er een hand in je nek zit die je weer terugtrekt. “Doe maar niet, laat maar!”, lijkt iemand tegen je te zeggen.
Sta er eens bij stil. Wie is die stem, Wie zet die voet op de rem, Wie is die trekkende hand achter jou? Wie of wat haalt je steeds weer terug?
Zie je zelf hoe hard je werkt en hoe hard je je best doet? Alles gegeven maar toch op het eind:
- Niet helemaal de voldoening;
- Niet de verwachte omzet gehaald;
- Niet de gehoopte werktevredenheid;
- Niet de gemotiveerde mensen behouden;
- Niet de gezochte rust vinden;
- Niet de zo nodige ontspanning krijgen.
Als je dit herkent, kijk dan eens naar je andere voet! Staat die op de rem? Wordt het niet eens tijd om die van de rem te halen? Wat houdt je tegen om er vol voor te gaan?
Hoe mijn voet op de rem kwam
Systemisch kan je hier prachtig naar kijken. Kort geleden voelde ik ook weer tijdens een prachtige sessie met mijn eigen coach hoe zij mij begeleide in deze rem. Want ja, ik ken deze zelf ook zo goed. Met grote regelmaat begin ik vol goede moed aan iets en zodra het een succes lijkt te worden is daar die rem. Alsof ik mijzelf afrem, terugfluit. Ik ga door en haak niet af maar toch zou het zoveel vrijer zijn als die rem er niet was.
Tijdens de sessie werd zo duidelijk zichtbaar hoe bij mij de remmende werking is ontstaan. Een beschermende (en dominante) vader die veel te jong en heel plotseling overleed toen ik zelf net in de puberteit kwam. Ineens geen afzetten in de puberteit want er viel niets af te zetten. Een moeder die je niet wilt belasten, waar je lief voor wil zijn. En dus hou je je ook daar in. Je doet wel baldadig maar ook weer niet. Niet zoals je je vrienden om je heen ziet doen. Daar gaat dat anders.
En zo ontstaat de rem. Daar leer je inhouden. Er wel vol voor willen gaan maar ergens toch ook weer niet.
Want wat leer je als puber? Vol gas uit je plaat gaan, boos worden en weer goed maken. Liefhebben en haten en weer liefhebben. Autonomie ontwikkelen. Vol voor jezelf gaan staan. Eerst jij, dan de ander.
Maar wanneer je die periode heel anders beleeft, en dit kan door diverse oorzaken zo zijn, kan hier dus een blokkade ontstaan waardoor je die rem zo voelt.
Hoe mijn voet van de rem ging
Door aan te kijken (in een visualisatie) wat er ontbrak en wat mij zo tegenhoudt ontstond er al herkenning waardoor ik mij los kon maken. Daarna kon ik echt zien en benoemen en daar ontstond een stuk bevrijding. Een korte interventie, geen diepgravende beerput. Nee, aankijken, benoemen en losmaken.
Ik voelde daarna zo duidelijk hoe ik nu weer een beweging heb gemaakt in het losmaken van die hand die mij steeds lijkt terug te trekken. En hoe ik nu mijzelf toestemming heb te geven om te gaan, niet te remmen, fouten te maken, succes te vieren en hiermee te dealen.
Vol gas
Mijn voet is van de rem. Ik ga vol gas. Ik zal vast nog wel eens op die rem gaan staan. Maar nu weet ik waarom en, veel belangrijker, hoe ik hem er weer af krijg.
Ook eens onderzoeken hoe jij je voet van de rem kan krijgen? Begin eens met in kaart brengen hoe jij je puberteit hebt doorgemaakt. Kon je je gezond losmaken en je eigen pad kiezen? Of valt daar iets in te halen. Het benoemen en beter nog, opschrijven opent al iets waarin je al een beetje los kan maken.
Systemisch coach
Vaak vraagt het een beetje hulp en begeleiding. Een korte interventie kan al helpen. Mijn advies is dan om een coach te zoeken die systemisch is opgeleid. Hij of zij kan je hierin prachtig begeleiden. Hierdoor kan jij al snel een nieuw pad gaan bewandelen die vrij voelt. En 100% vanuit jou.
Mocht je je herkennen en het samen met mij willen onderzoeken dan ben je van harte welkom.
Hartelijke groet,
Can
